چرایی اعزام عناصر تکفیری وابسته به امارات به شبوه یمن؛ پای آمریکا در میان است؟ - مجله میهن 128

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، بیش از 20 روز است که شبه نظامیان وابسته به امارات موسوم به العمالقه به جبهه شبوه، استانی در جنوب مأرب اعزام شده اند و این نیروهای نیابتی که گرایش سلفی- تکفیری دارند، بعضی منطقه ها را از نیروهای دولت نجات ملی و انصارالله یمن گرفته و اشغال نمایند.

از همان ابتدا دلایل زیادی برای اعزام این نیروها به استان نفت خیز مشرف بر دریای عرب که به جبهه حساس و سرنوشت ساز مأرب مشرف بود، ذکر شد؛ از جمله اینکه نیروهای وابسته به امارات در پی شکست محاصره مأرب از جنوب و عقب راندن نیروهای دولت نجات ملی و انصارالله از مرکز استان نفت خیز مأرب هستند. بعلاوه برآورد ها این بود که امارات به بهانه هایی مانند عملیات برای حفظ مأرب، میخواهد جای پایی برای عناصر وابسته به خود در امتداد استان های جنوبی باز کند تا زمینه و مقدمه ایجاد کشور یمن جنوبی و تجزیه جمهوری یمن را فراهم کند.

یکی از ناظران و تحلیل گران مسائل یمن به نام علی النسی که کوشش می نماید مواضع بی طرفانه و گاهی ملی در تعامل با حوادث یمن داشته باشد، بعد از روزها در مطلبی به تحلیل چرایی اقدام امارات در اعزام نیروهای تحت امر خود از ساحل غربی یمن در الحُدیده به جبهه شبوه پرداخته که بدون دخل و تصرف بدین توضیح است:

در فوریه 2019، شبکه تلویزیونی سی سی ان آمریکا گزارش مفصلی از نیروهای ابوالعباس در تعز (جنوب غرب یمن) و العمالقه در ساحل غربی منتشر کرد و نشان داد که تجهیزات نظامی فروخته شده آمریکا به امارات و عربستان سعودی به صورت مستقیم از سوی این گروه ها استفاده می گردد.

این گزارش، جنجالی در رسانه ها و محافل آمریکا ایجاد کرد که دلایل متعددی داشت که مهمترین آن قرار داد فروش سلاح به کشورهای عربی خلیج فارس (به ویژه خودروهای زرهی و نفربر و تجهیزات سنگین) بود که بر اساس این قرار داد، ارتش های این کشورها آخرین مصرف نماینده این تجهیزات بوده و حق ندارند در آن دخل و تصرف نموده و به طرف ثالثی واگذار نمایند؛ افزون بر این دولت آمریکا این گروه ها را گروه های افراطی می داند.

کشورهای عضو ائتلاف [متجاوزو به یمن] به ویژه امارات بعد از این گزارش در تنگنا نهاده شد؛ به ویژه اینکه وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) بر اهمیت بازپس گرفتن سلاح های ساخت این کشور از گروه های افراطی [تکفیری] به ویژه العمالقه و منحل شدن این نیروها به هر نحوی که شده، دستور داد و تهدید کرد که در غیر این صورت، شماری از قراردادهای فروش تسلیحات با امارات را لغو خواهد نمود.

راه چاره امارات چه بود؟

امارات با معضل پس گیری سلاح ها از این گروها و پیچیدن نسخه العمالقه روبه رو شد؛ به ویژه اینکه نیروهای العمالقه در ساحل غربی و الحدیده که به علت توافق آتش بس استکهلم جبهه مرده و خنثی بود، متمرکز بودند؛ لذا کوشش کرد که این نیروها را در جبهه های دیگر در کنار نیروهای دولت [عبدربه منصور] هادی به کار بگیرد؛ همانگونه که در جبهه های ازاهر و الصومعه در استان البیضاء (جنوب غرب) رخ داد ولی ابوظبی پیروز به چیدن میوه این اقدام خود نشد و نیروهای العمالقه با همان قدرت و تسلیحات آمریکایی باقی ماند.

امارات دوباره کوشش کرد که این نیروها را به جبهه یافع بفرستد ولی به علت دست یابی به راه چارهی بین قبایل و نیروهای صنعاء در ارتباط با آتش بس که جنگ را از منطقه دور می کرد، بار دیگر باخت.

مهلت داده شده از سوی پنتاگون به امارات بدون تحقق اهداف و گام های بزرگ در این پرونده به خاتمه رسید؛ به همین علت واشنگتن مجبور شد فروش جنگنده های اف 35 به امارات را متوقف کند.

به همین علت، ابوظبی آغاز کرد و چند گام برای رسیدن به راه چاره مورد رضایت واشنگتن برداشت و آن این بود که العمالقه را از ساحل غربی عقب کشیده و آن ها را به جبهه های درگیری کامل اعزام کند و این خواسته در شبوه محقق شد و 12 هزار پیکار جو از عمالقه (شامل هشت گردان رزمی+ دو تیپ نیروی ذخیره) به این استان اعزام شد.

طی دو هفته العمالقه توانستند دو شهرستان عسیلان و بیحان را به اضافه بخش هایی از شهرستان عین آزاد نموده و نبرد را به اطراف مأرب در حریب بکشانند ولی هزینه و خسارت انسانی و لجستیکی خیلی بالا بود به گونه ای که نیروهای العمالقه حاضر در شبوه، نزدیک به دو هزار نفر کشته و زخمی داد و این تعداد، 20 درصد از مجموع نیروهای رزمی العمالقه در شبوه را و 16 درصد از مجموع نیروهایش (فارغ از رزمی) در این استان را شامل می شد.

این خسارت ها علاوه بر خسارت تجهیزاتی گسترده است که بین 150 الی 250 مانند نفربر و 20 درصد از تجهیزات در اختیار العمالقه در شبوه را شامل می گردد.

بعد از شبوه و حریب چه خواهد شد؟

طی مصاحبه عیدروس الزبیدی، (رئیس شورای انتقالی جنوب یمن) با شبکه اسکای نیوز تأکید کرد که العمالقه گوش به فرمان ائتلاف و آماده اند که به عملیات های خود در مأرب در صورت احتیاج ادامه دهند که این اظهارات، در تضاد کامل با روایت و تبلیغاتی است که از قبل گفته می شد عمالقه صرفا در مرزهای شبوه متوقف خواهند شد. این مسئله به نفع طرحی است که ابوظبی از پیش طراحی نموده است.

با وجود اینکه طرف مقابل (نیروهای مشترک انصارالله و دولت نجات ملی) توانستند ضربه را دفع نمایند و مسیرهای حمله پیش بینی شده در مأرب را بشناسند ولی امارات به جای اینکه العمالقه را به جبهه صحرای صافر (نزدیک پالایشگاه های صافر که در خطر سقوط قرار دارند) اعزام کند تا در مقابل نیروهای صنعاء پیروزیت بیشتری نصیبش گردد ولی ترجیح داد که این نیروها را به سمت حمله به نیروهای صنعاء به حریب (شهرستانی در جنوب غرب مأرب) گسیل داشت تا اهدافش محقق گردد.

سؤال: حملات العمالقه تا کی ادامه خواهد داشت؟

النسی در جواب به این سؤال می نویسد: پاسخ ساده است. نبردها با همان حدت و شدت و روال قبل ادامه خواهد داشت و به علت میانه خسارت های گسترده ای [العمالقه]، نیروهای ذخیره العمالقه به همراه تیپ های بیشتر احضار خواهد شد تا وارد نبرد شوند تا همه این نیروها تمام شوند و این مسئله بین دو الی سه ماه طول خواهد کشید.

بعد از این، ابوظبی تیپ های گارد ریاست جمهوری یمن را برای به دست گرفتن پرونده شبوه به این استان و منطقه ها آزاد شده در جنوب مأرب اعزام خواهد نمود و مابقی نیروهای العمالقه را به سمت حضرموت با شعار بازپس گیری این استان گسیل خواهد داشت و آن ها را وارد درگیری های نظامی در استان حضرموت خواهد نمود تا بر آن سیطره پیدا نموده و [حزب اخوانی] الاصلاح را از استان دور نمایند.

ابوظبی با این کار چند نشان را با یک تیر خواهد زد که عبارت اند از:

اجرای دستورات پنتاگون و نابودی نیروهای العمالقه و سلاح هایی که در دست این نیروهاست.

کنار زدن شبح لغو توافق از سر قرار دادهای تسلیحاتی با آمریکا

تحقق پیروزی های تازه و متوقف شدن پیشروی های صنعاء

جمع کردن بساط حزب الاصلاح در شبوه، مأرب و حضر موت

ایجاد جای پا برای متحد خود یعنی طارق (برادر زاده علی عبدالله صالح) در استان های شبوه و مأرب

بازگرداندن امارات و اعطای جایگاه متمایز به آن در ائتلاف عربی در یمن؛ جایگاهی شاید فراتر از جایگاه ریاض در این ائتلاف باشد.