استارت تولید انبوه صنایع دستی - مجله میهن 128

پویا محمودیان معاون صنایع دستی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در سمینار تخصصی بسته بندی و تجاری سازی صنایع دستی از خروج تولید صنایع دستی با تیراژ محدود و ورود این حوزه به تولید انبوه در کشور که توسط هنرمندان در روستاها و شهرهای مختلف انجام می شود، خبر داد و گفت: اغلب تولیدکنندگان بزرگ در حوزه های خودروسازی، صنایع غذایی و لوازم بهداشتی و آرایشی در یک سال اخیر مشتریان محصولات صنایع دستی شده و به همین دلیل موجب رونق بازار هنرمندان تولیدکننده صنایع دستی شده اند.

تاکنون 70 درصد از فروش صنایع دستی برای هدیه دادن توسط مشتریان خریداری می شد. در حالی که با توجه به سیاست هایی که وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در پیش گرفته است تعداد مشتریان خرید این تولیدات افزایش یافته و به همین دلیل این صنایع از تولید در تیراژ پایین به تولید انبوه رسیده اند و برای جذب مشتری بیشتر در حوزه صنایع دستی نیازمند تقویت بخش بسته بندی این محصولات هستند. از همین رو حوزه صنایع دستی نیازمند تحول در بسته بندی و برندسازی است که در بسته بندی باید چهار اصل مهم را مورد توجه قرار داد. در واقع می توان گفت وظیفه اصلی بسته بندی در پنج اصل حفاظت از محصول، شناسنامه دار کردن محصول، هویت بخشی به محصول، مناسب سازی محصول برای هدیه دادن و تسهیل در حمل و نقل کالا خلاصه شده است که باید تولیدکنندگان در زمان بسته بندی محصولات به آنها توجه ویژه ای کنند.

برای بسته بندی محصولات صنایع دستی می توان آنها را به سه دسته تقسیم کرد؛ دسته اول شکستنی ها که شامل محصولاتی است که آسیب پذیرند مانند کاشی، آبگینه، سفال و... و صنایع چوبی، فلزی و خاتم نیز در گروه دوم جای گرفته اند و گروه سوم که آنها از آسیب پذیری بسیار کمتری نسبت به سایر صنایع دستی برخوردارند شامل محصولاتی همچون گلیم، گلدوزی، حوله بافی و... . بسته بندی شامل دو نوع صنعتی و دستی می شود که اغلب تولیدکنندگان به منظور کاهش قیمت تمام شده محصولات خود از نوع بسته بندی صنعتی استفاده می کنند؛ زیرا هر تولید کننده ای باید حدود 5 تا 7 درصد قیمت تمام شده محصول را به هزینه بسته بندی اختصاص دهد. بسته بندی به صورت صنعتی دارای مسائلی همچون قبول نکردن سفارش ها با تیراژ پایین، نبود تنوع و طرح در یک سفارش با تعداد کم و بالا بودن هزینه های ثابت بسته بندی صنعتی است که جهت برطرف کردن این مسائل باید به ایجاد کارگاهی با تیراژ پایین، تنوع سازی در طرح و حذف قالبسازی در کارگاه ها پرداخت.

معاون صنایع دستی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بیان نمود: تجاری سازی فرایندی است که بخشی از آن تولید و بسته بندی را شامل می شود و در صورت دستیابی به نتیجه مطلوب به سمت برندینگ و شناسنامه دار کردن محصولات باید حرکت کرد که در آن باید به تاریخ باستانی، فرهنگ، شاخص های ملی مذهبی و شاخص های قومی نیز توجه کرد و همچنین به برگزاری نمایشگاه های داخلی مطابق با مناسبت ها و رویدادهای مختلف نیز پرداخت.

همچنین باید تولیدکنندگان ما نیز به ارائه گارانتی-خدمات پس از فروش نیز وارد شوند و برای محصولات خود خدمات پس از فروش در نظر بگیرند تا با این روش راه های ارتباطی با خریدار جنس برقرار کنند که این موضوع علاوه بر اینکه در بخش فروش تاثیرگذار است به تولید نیز کمک بسکمک می کند. یکی از راه های تجاری سازی محصولات استفاده از بسته بندی مناسب برای تولید صنایع دستی کشور است که در آن امکان سنجی، بازار فنی، بازار اقتصادی و اجرا نیز جایگاه ویژه ای دارد؛ بنابراین انتخاب ایده در فرایند تجاری سازی در واقع همان انتخاب مواد اولیه برای محصول است. زمانی که سهم صنایع دستی در اقتصادی افزایش یابد میزان رقابت ها در این حوزه نیز ارتقا پیدا می کند و برای استقبال از آنها باید در حال حاضر این تولیدات را به محصولاتی کاربردی که به آسانی در دسترس است، تبدیل کرد.