تب تند مدلینگ بچه ها با قرمز شدن قلب ها در فضای مجازی - مجله میهن 128

با ما همراه باشید و درباره بانکداری کانادا بیشتر بدانید.

به گزارش خبرنگاران، امروز جامعه ما با پدیده ای به نام مدلینگ بچه ها و نوجوانان در فضای مجازی روبرو است، بسکمک از ما زمان زیادی را صرف گشت و گذار در صفحات فضای مجازی می کنیم، در این بین چشممان به بچه ها زیبایی می افتد که در همان لحظه در ذهن خود این کودک و والدین را بابت اینهمه زیبایی و سلیقه در انتخاب لباس تحسین می کنیم.

گاهی این مسئله به همین جا ختم نمی گردد و ما با لایک و نوشتن چند جمله احساسات خود را از دیدن این کودک بیان می کنیم، شاید در نگاهی گذرا این مسئله هیچ جای اشکالی نداشته باشد، اما این قاب های مجازی که توسط والدین منتشر می گردد می تواند در سرنوشت کودکشان تاثیرات سویی داشته باشد.

امروزه شاهد تبلیغات تلویزیونی، فضای مجازی، سایت ها و ... برای فروش انواع محصول هستیم که در بسکمک از آن ها از بچه ها بالای 3 یا 4 سال استفاده می گردد، بسکمک از والدین با استفاده از زیبایی بچه هاشان در این زمینه درآمد کسب می کنند، این درحالیست که این بچه ها به نوعی کودک کار محسوب می گردد اما کودک کاری که هیچ نهاد اجتماعی نسبت به آن واکنش نشان نمی دهند.

مدلینگ بچه ها یک نوع کودک آزاری است

مژده ارشادی دکتری روانشناسی خانواده و مدرس دانشگاه شهرکرد در خصوص اثرات سوء مدلینگ مجازی بر بچه ها و نوجوانان، اظهار کرد: مدلینگ شاخه ای از علم و هنر است، افراد فعال در این حوزه به صورت حرفه ای و تخصصی در انتخاب چیدمان ظاهری کمک می کنند تا فرد ظاهری بهینه در اجتماع داشته باشد و قطعا باید مدلینگ مانند سایر هنرها در خدمت انسان باشد.

وی اضافه کرد: متاسفانه همیشه دچار افراط و تفریط می شویم، به روز بودن یکی از علاقه مندی های هر فرد است و این شاخصه تنها مختص مردم ایران نیست و در همه جای جهان فراگیری دارد.

ارشادی با اشاره به نقش سلبریتی ها در مدلینگ فضای مجازی، گفت: این افراد در جامعه الگوی بسکمک از جوانان و نوجوانان هستند و این قشر دوست دارند شبیه آن ها شوند، اما در بحث مدلینگ گاهی برخی افراد پا را فراتر می گذارند و دوست دارند یک مدل خیلی متفاوت تر باشند.

این روانشناس خانواده با تاکید بر اینکه مد در هر جامعه ای پیروان خود را دارد و هر تیپ شخصیتی به دنبال مد سبک خود می گردد، یادآور شد: الگوبرداری مسئله نامناسبی نیست و در مسائل دینی نیز افراد به دنبال الگو هستند، بنابراین در بحث مد و مدلینگ نیز افراد دنباله رو تبیلغات و مشوق های اجتماعی از جمله دوستان و خانواده می فرایند.

وی اضافه کرد: معمولا افراد در یک بازه زمانی که به دنبال شکل گیری هویت اجتماعی هستند، یکی از صنایعی که به افراد کمک می کند در معرض دیده شدن و توجه قرار بگیرند بحث مدلینگ است.

ارشادی شرح داد: معمولا مدل های مطرح در سطح جهان سبک های زندگی خیلی متفاوتی با سایر افراد جامعه دارند و براساس قراردادی که با شرکت های تبلیغاتی منعقد می کنند نباید وزن آن ها اضافه یا کم گردد به همین دلیل از رژیم های خاص پیروی می کنند و معمولا ورزش های حرفه ای نیز انجام می دهند، همچنین افراد فعال در این حوزه باید تخصص های مرتبط با روانشناسی مصرف کننده را داشته باشند.

این روانشناس خانواده با اشاره به اینکه گرایش به مدلینگ در نوجوانان بسیار بالا است، مطرح نمود: متاسفانه امروز پدیده حرکت به سمت مدلینگ بچه ها را از سمت برخی والدین ناآگاه نیز شاهدیم، فضای مجازی نیز یکی از گسترده ترین ابزارها برای شبکه فروش و تبلیغات رایگان برای تولیدکنندگان محصول است، به طور مثال زمانی که یک مادر لباسی را برای کودک خریداری و سپس عکس فرزند خود را با آن لباس در فضای مجازی منتشر می کند برای آن شرکت به صورت رایگان یک تبلیغ کننده است.

وی شرح داد: با انتشار تصاویر در فضای مجازی لایک ها و کامنت ها دربردارنده این پیام هستند که تو در معرض توجه هستی، تو دوست داشته می شوی و باتوجه به اینکه دیده شدن و دوست داشته شدن یکی از نیازهای انسان است این مسئله این حس را در فرد تقویت می کند، در اصل روانشاسی اگر فرد رفتاری را از خود نشان دهد و بازخورد مثبتی دریافت کند آن رفتار را مجددا تکرار می کند.

ارشادی افزایش لایک و دنبال کننده در صفحات مجازی را از عوامل دیگر حرکت به سمت مدلینگ در فضای مجازی مطرح نمود و اضافه کرد: وقتی فرد آرایش، مدل مو و پوشش خاصی را برای خود انتخاب می کند و سپس تصویری از خود را با این ظاهر در فضای مجازی منتشر می کند و تعداد لایک ها و تشویق ها افزایش پیدا می کند، این حس در فرد ایجاد می گردد که برای دیده شدن و قرار دریافت در مرکز توجه باید به سمت این نوع پوشش و آرایش حرکت کند.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: در این شیوه عزت نفس فرد دچار آسیب می گردد، همچنین فرد با پوشیدن برخی لباس ها و کفش ها به سلامتی خود نیز آسیب وارد می کند، این مسائل ناشی از نبود اعتماد به نفس کافی در افراد است.

وی با بیان اینکه مدلینگ بچه ها یک نوع کودک آزاری است، تاکید کرد: مدلینگ بچه ها به نوعی کودک کار محسوب می گردد، زیرا والدین از زیبایی کودک خود برای درآمدزایی استفاده می کنند، اما چون این مسئله در قشر مرفه جامعه اتفاق می افتد معمولا هیچ نوع واکنشی نسبت به آن از سوی افراد جامعه دیده نمی گردد.

ارشادی اضافه کرد: مدلینگ در بچه ها و نوجوانان به معنای دوست داشته شدن مشروط است، به این معنا که تو زمانی دوست داشتنی هستی که از این سبک پوشش، مدل مو و آرایش پیروی کنی، این مسئله موجب تک بعدی شدن فرد می گردد، کودک و نوجوان به جای کسب سایر مهارت ها برای دیده شدن و شکل گیری هویت اجتماعی محدود به مد و زیبایی برای محبوبیت می گردد.

این روانشناس خانواده گفت: زمانی که کودک به سن نوجوانی می رسد و در دوران بلوغ دچار یکسری تغییرات هورمونی می گردد، از نوجوانی خود لذت نمی برد و موجب می گردد نوجوان به افسردگی دچار گردد، بنابراین گاهی ما دختران نوجوانی را می بینیم که به طور اغراق آمیز آرایش می کنند و پوشش خود را به سبک های خاص تغییر می دهند.

وی اضافه کرد: امروز در کشور فقر فرهنگی موج می زند، والدین بر روی اعتماد به نفس فرزندان خود کار نمی کنند و همین مسئله موجب می گردد نوجوانان به سمت خودنمایی در فضای مجازی و تقلید از دیگران حرکت کنند و شاهدیم که به صورت غیرواقعی در حال تبدیل شدن به مدلینگ هستند، خانه خود را به استدیو تبدیل کرده، از خود عکس می گیرند و با انواع ویرایش گرهای تصاویر یک چهره غیرواقعی از خود می سازند و منتشر می کنند، این نرم افزارها به فرد اعتماد به نفس کاذب می دهند.

ارشادی مطرح نمود: این تغییرات مداوم فرد را از خود واقعی اش دور می کند و به نوعی می توان گفت نوجوان در تله های مهرطلبی گرفتار می گردد.

این روانشناس خانواده در خاتمه با تاکید بر اینکه مدلینگ بچه ها و نوجوانان در فضای مجازی آثار و تبعات سوء فراوانی دارد، گفت: اگر شخصی بدون اجازه تصویری از شخصی را در فضای مجازی منتشر کند، جرم است، شاید کودک شما وقتی بزرگ شد دوست نداشته باشد عکس های او در فضای مجازی موجود باشد، آموزش و پرورش، مهدهای کودک، والدین و سایر نهادهای متولی باید بر روی افزایش اعتماد به نفس در بچه ها و نوجوانان کار کنند تا شاهد این آسیب ها نباشیم.