تاثیر شگفت انگیز منیزیم بر سلامت مغز - مجله میهن 128

زوال عقل یک بیماری لاعلاج و ناتوان نماینده است که میلیون ها نفر را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که علم همچنان در پی پاسخی برای درمان این بیماری است، نتایج مطالعات نو نشان می دهد که ارتباطی بین مصرف منیزیم و سلامت مغز وجود دارد.

مطالعات قبلی نشان داد: مصرف منیزیم غذایی در فرآیند های بیولوژیکی مرتبط با پیری مغز نقش دارد و ممکن است به جلوگیری از تخریب عصبی که در نهایت منجر به زوال عقل می گردد، یاری کند.

به گفته محققان، مکانیسم های دقیق زیربنای اثرات محافظت عصبی منیزیم به وضوح شناسایی نشده اند، به ویژه اینکه در چه زمانی مصرف منیزیم آغاز به تأثیر بر سلامت مغز می نماید. از آنجایی که سبک زندگی و رژیم غذایی عوامل خطر قابل تغییر برای زوال عقل هستند، مهم است که اطلاعات بیشتری در خصوص نقش منیزیم به عنوان یک عامل پیشگیرانه شناخته گردد.

یک مطالعه نو به وسیله محققان دانشگاه ملی استرالیا به آنالیز حجم مغز و ضایعات ماده سفید (WMLs) و ارتباط آن ها با منیزیم غذایی پرداخته است. پژوهشگران بعلاوه ارتباط بین فشار خون و منیزیم و اینکه آیا تفاوت هایی در این ارتباط بین مردان و زنان وجود دارد را آنالیز کردند.

حجم مغز فاکتور مهمی است که باید در نظر گرفته گردد، زیرا کوچک شدن مغز (آتروفی) در افرادی که مبتلا به بیماری آلزایمر تشخیص داده شده اند، قبل از ظهور علائم بالینی است. آتروفی در هیپوکامپ، ساختار پیچیده مغز که در یادگیری و حافظه نقش دارد، یکی از مشخصه های اولیه بیماری آلزایمر است.

ماده سفید در سراسر سیستم عصبی مرکزی یافت می گردد، اما تا حد زیادی در داخل مغز وجود دارد. از دسته هایی از میلیون ها رشته عصبی تشکیل شده است که به ماده خاکستری مغز متصل می شوند. ضایعات ماده سفید ها ناهنجاری هایی هستند که به صورت نقاط روشن در اسکن ام آر آی مغز نشان داده می شوند. آن ها می توانند پیری طبیعی را منعکس نمایند و هیچ اهمیت بالینی ندارند. تصور می گردد که ضایعات ماده سفید ها نشانه اولیه بیماری های عصبی مانند بیماری آلزایمر و سکته مغزی هستند.

در مطالعه حاضر از شرکت نمایندگان خواسته شد تا یک پرسشنامه آنلاین را پنج بار در طول 16 ماه تکمیل نمایند و از پاسخ های آن ها برای محاسبه میزان مصرف روزانه منیزیم بر اساس 200 غذا با میزان های مختلف استفاده شد.

محققان برای اولین بار دریافتند: منیزیم غذایی با حجم مغز بزرگتر و ضایعات کمتر به ویژه در ماده خاکستری و سفید مرتبط است. دانشمندان دریافتند که اثر محافظت عصبی منیزیم قابل توجه، اما در منطقه ها مختلف مغز فرق دارد.

مقایسه افرادی که روزانه حدود 350 میلی گرم منیزیم مصرف می نمایند، با کسانی که روزانه بیش از 550 میلی گرم منیزیم مصرف می نمایند، نشان داد که مغز گروه دوم بعد از سن 55 سال تقریباً یک سال جوان تر از سن بدنشان است.

خاوله علاتیق (Khawlah Alateeq) محقق ارشد این مطالعه، گفت: مطالعه ما نشان می دهد که افزایش 41 درصدی در مصرف منیزیم می تواند منجر به کوچک شدن مغز کمتر مرتبط با افزایش سن گردد که با عملکرد شناختی بهتر و خطر کمتر یا تاخیر در آغاز زوال عقل در زندگی بعدی مرتبط است.

در حالی که داده ها ارتباط قوی بین منیزیم رژیم غذایی و حجم مغز و ضایعات ماده سفید در مردان و زنان را نشان می دهد، اثرات محافظت عصبی احتمالی منیزیم بیشتر در زنان اهمیت دارد. این اثر در زنان یائسه قوی تر از سایر زنان بود، اما محققان خاطرنشان کردند که این امر ممکن است به علت خواص ضد التهابی منیزیم باشد.

علاتیق در سرانجام گفت: این مطالعه نشان می دهد که مصرف بیشتر منیزیم در رژیم غذایی ممکن است به محافظت عصبی در مراحل اولیه پیری یاری کند و اثرات پیشگیرانه ممکن است در 40 سالگی یا حتی زودتر آغاز گردد. این یافته ها بدان معناست که افراد در هر سنی باید توجه بیشتری به مصرف منیزیم خود داشته باشند. توضیح کامل این مطالعه در مجله اروپایی Nutrition منتشر شده است.

منبع: سیناپرس