ماجرای بیابانی که نام هزاران نفر بر روی آن ظاهر شده است! - مجله میهن 128

بیش از 70 سال است که افراد زیادی سوار بر ماشین های تفریحی به نواحی بیابانی دور دست در نزدیکی شهر یوما در استان آریزونا می روند تا نام خودشان را در کف بیابان بنویسند و یا پیغامی مجذوب نماینده از خود به یادگار بگذارند. برعکس حکاکی ها و کنده کاری های همیشگی که اثرات مخرب بر روی محیط دارند و باعث فرسایش خاک می شوند در دره نام ها طراحی ها با دقت زیاد و با کنار هم دادن سنگ های کوچک سیاه بر روی شن های سفید بیابان انجام می شود. این کار اولین بار در طول جنگ جهانی دوم انجام شد، زمانی که ارتش جورج سربازان خود را برای تمرین به این منطقه برد. این اردوگاه تمرینی که به مرکز تمرینی بیابان معروف بود بزرگ ترین مرکز تمرینی نظامی در تاریخ مانورهای تاریخی به شمار می رفت.

قلمروی این اردوگاه از نواحی حومه پومونا در کالیفرنیا آغاز و تا کیلومترها در نواحی اطراف کشیده شده بود. مطمئنا اولین پیغام هایی که در این بیابان نوشته شده کار همان سربازان بوده است و از آن موقع این بیابان به نام تپه سنگ نوشته ها معرف شد. این سنت حتی بعد از جنگ هم ادامه پیدا کرد و دره نام ها بزرگ و بزرگ تر شد به طوری که امروز حدود 500 هکتار از زمین های بیابانی پوشیده از آثار هنری از جمله امضاها، نقاشی ها و طراحی ها هستند. بعد از جنگ و تا دهه 1960 انگار که این محل دوباره کشف شده بود و هر کسی که از کنار این بیابان رد می شد نام و یا پیغام خود را در کف بیابان حک می کرد. در دهه 1970 یک منطقه 1/5 هکتاری که فقط چند صد نام در آن دیده می شد به یک منطقه 485 هکتاری با هزاران نام تبدیل شد.

هر چند سال یک بار تیمی از داوطلبان به این بیابان می روند تا نخاله های ناشی از بادهای بیابانی را جمع آوری نمایند و برخی از سنگ هایی را که به خاطر طوفان و باران جابجا شده بودند را دوباره جایگزین نمایند. این پیغام ها که برخی از آن ها بالای 50 سال قدمت دارند از آثار تاریخی ارزشمند به شمار می روند. در سال های قبل چندین سنگ آتشفشانی در قسمت شرقی تپه برای این کار وجود داشت ولی امروز همه آن ها استفاده شده و گردشگران برای ثبت نام هایشان باید همراه خود سنگریزه ببرند. تعدادی از کسانی که چندین سال قبل نام خود را در این بیابان ثبت نموده اند بعد از چند سال دوباره به اینجا برمی گردند تا تجدید خاطره نمایند.

این بیابان که امروز به دره نام ها معروف است از ماسه های سفید رنگ پوشیده شده و برای نوشتن نام ها در کف آن از سنگ های آتشفشانی مشکی استفاده می شود که رنگ آن کاملا با پوشش بیابانی در تضاد است و به خوبی از دور دیده می شود. حتما همراه خود سنگ ریزه های سیاه داشته باشید در جاده منتهی به این بیابان سنگ های سیاه زیادی هست که می توانید از آن ها بهره ببرید. برترین راه برای تماشای آثار هنری این بیابان وقتی است که در داخل هواپیما بر فراز آن پرواز کنید در آن صورت چشم انداز ای مجذوب نماینده از آثار هنری را می بینید که با توجه به سیاه بودن سنگ های این طراحی ها و شن های سفید بیابان به خوبی حتی از این فاصله دور هم دیده می شوند.

با اینکه رسم نوشتن در کف این بیابان به چندین سال قبل برمی شود اما امروز همچنان افرادی برای ثبت جملات یا نقاشی ها به این بیابان می روند. تعدادی از آثار باستانی مهم جهان حکاکی های قدیمی ای هستند که انسان های باستانی بر روی سطح بیابان خلق نموده اند یکی از این نقش و نگارها مربوط به استان کلرادو است که با توجه به وسعت قابل توجه شان کاملا معین است که زمان و کوشش زیادی برای خلق آن ها به کار رفته است. تا حدود 100 سال پیش کسی از آثار بیابان کلرادو خبر نداشت چون طراحی های آن فقط به وسیله تصاویر هوایی و پرواز هواپیما تشخصی داده می شود اما در دره نام ها با اثری متفاوت روبرو هستیم که برای دوران باستان نیست و قدمت آن نهایتا به حدود 70 سال قبل برمی شود از طرفی در این دره هیچ حکاکی ای انجام نمی شود و همه طراحی ها با سنگریزه های سیاه شکل می گیرند. شاید سربازان جنگ جهانی دوم با الهام از همین حکاکی های باستانی آغاز به تزئین کویر با آثار هنری شان کردند ولی مطمئنا هیچ کدام از آن ها فکر نمی کردند که این بیابان با ابتکار آن ها روزی به دره نام ها معروف شود و از سراسر جهان گردشگران را به خود جذب کند.

منبع: amusingplanet.com