مروری بر آنچه قهرمان نیم فصل از سر گذراند، یحیی، تهدید اول فصل را به فرصتی برای کسب جام هفتم تبدیل کرد - مجله میهن 128

گروه ورزشی خبرنگاران، برد قاطع و بازی آخر پرسپولیس در سیرجان، چهره مدافع عنوان قهرمانی برای دستیابی به هفتمین قهرمانی اش در ادوار لیگ برتر را واضح تر از همواره به رخ رقبای این تیم کشید.

*خیز سرخ ها برای جام هفتم!

تیمی که در اولین دوره مسابقات لیگ برتر با راهنمایی علی پروین قهرمانی آن دوره از مسابقات را به خود اختصاص داد پس از 6 دوره دیگر در لیگ برتر هفتم با افشین قطبی برای دومین بار به این عنوان دست یافت و در فصل شانزدهم تا هجدهم سه قهرمانی متوالی دیگر را با راهنمایی برانکو ایوانکوویچ کسب کرد و فصل قبل نیز با سرمربیگری گابریل کالدرون در نیم فصل اول و یحیی گل محمدی در ادامه برای چهارمین و در مجموع ششمین بار این جام را بالای سر برد.

*آغاز ناامید کننده

پرسپولیس که در ابتدای فصل جاری تعدادی از ستاره های اصلی خود را از دست داد این ذهنیت را برای هوادارانش ایجاد کرد که مجموعه باشگاه و شاید بازیکنان کادر فنی به جامانده از لیگ نوزدهم با اغنا شدن از قهرمانی دیگر توان و تلاشی برای رسیدن به این عنوان را ندارند و پرسپولیس در فصل بیستم تنها در حد یک تیم خوب و نه مدعی گام به میدان گذاشته است.

*ریزش ستاره ها

جدایی علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل زاده، مهدی ترابی، علی علیپور و در ادامه بشار رسن(پس از فینال لیگ قهرمانان) این تیم را در حد یک تیم متوسط به خوب پایین آورد و نتایجی که شاگردان یحیی گل محمدی در این مدت(اوایل فصل) کسب می کردند حکایت از این داشت که پرسپولیس دیگر قدرت همیشگی اش را ندارد. محرومیت عیسی آل کثیر از همه فعالیت های فوتبالی در ابتدای لیگ جاری نیز دلیل دیگری بود تا این تیم در گلزنی ضعف مفرط داشته و اغلب بازیهایش را بدون گل یا حداکثر با یک گل اختلاف و اصطلاحا مالی به انتها برساند.

*حمایت هواداران از تیم دهم جدول

از طرفی پرسپولیس در فصل جاری با این ذهنیت وارد مسابقات شد که خود را برای ورود به ملاقات فینال لیگ قهرمانان مهیا کند تا ناکامی لیگ قهرمانان 2018 را در فصل 2020 جبران و عنوان قهرمانی را برای اولین بار برای کشورمان به ارمغان بیاورد. از این رو کادر فنی پرسپولیس با تمرکز روی هر دو جام لیگ قهرمانان و لیگ برتر تا حد زیادی از کسب نتایج همیشگی خود در فصول گذشته که اغلب برد و پیروزی های متوالی بود فاصله گرفته و تحت تأثیر خالی شدن پرسپولیس از نفرات اصلی اش به شکل سینوسی در جدول بالا و پایین می رفتند تا جایی که مدافع عنوان قهرمانی در هفته پنجم پس از تساوی (1-1) مقابل نساجی مازندران تا رده دهمی پایین رفت ولی با این وجود هواداران این تیم دست از حمایت خود از تیم محبوبشان برنداشته و سیاست های یحیی را زیر سئوال نمی بردند.

*غلبه رفاقت بر اختلافات مدیریتی

اما یکی از عظیمترین دغدغه های پرسپولیس در این ماهها اختلاف شدیدی بود که پس از انتشار ویدیوی صحبتهای مهدی رسول پناه علیه یحیی گل محمدی بوجود آمد. اینکه یک دلال با سرمربی پرسپولیس ارتباط دارد و باقی ماجرا که در این ماه ها بارها به آن پرداخته شده و در حوصله این گزارش نمی گنجد اما آنچه در ساختار کلی تیم پرسپولیس مهم و مشخص کننده به نظر رسید این بود که با مدیریتی که سید جلال حسینی به عنوان نماینده یحیی گل محمدی درون تیم داشت هرگز نگذاشت این مسایل باعث برهم ریختن جو درونی تیم گردد و به قول کارشناسانی مانند خداداد عزیزی، رفاقت بین اعضای تیم موجب شد تا پرسپولیس از آن برهه به سلامت عبور نموده و به فینال لیگ قهرمانان برود.

*شکست دوباره در فینال آسیا

دست انداز عظیم دیگری که در این لیگ باعث شد تا پرسپولیس غیر از بازی آخر و هفته آخر فقط یک بار به صدر جدول برسد شکستی بود که در لیگ قهرمانان و در ملاقات فینال داشت! شکستی که با توجه به تکرار دوباره آن ظرف 3 سال باعث افت روحی و روانی تیمی شد که یک ایران 80 میلیون نفری چشم به نتیجه بازی اش داشتند که البته با مداخله AFC و محرومیتی که برای آل کثیر در نظر گرفتند تا خصومت سعودی ها را با ایران بیش از پیش نشان بدهند پرسپولیس در فینال باخت و تیم دچار افت روحی شد.

*غرش دوباره در روز آخر!

اما اتفاق مهم و خوب این بود که پرسپولیس یک تیم بود! تیمی که توانست باز هم دست بر زانوی خود گذاشته و بلند گردد. پرسپولیس پس از دربی و بازی با استقلال که 2-2 شد در 7 بازی 6 برد و یک باخت(به آلومینیوم) بدست آورد و توانست با این 18 امتیاز خودش را در روز آخر به صدر جدول برگرداند. جایگاهی که در 4 فصل گذشته اغلب اوقات در اختیارش بود ولی این فصل با توجه به اتفاقاتی که پیشتنر عنوان شد نتوانسته بود آن را در اختیار داشته باشد با یک غرش 5 گله روبروی گل گهر سیرجان بدست آورد. گرچه نمی توان از نقش یحیی گل محمدی هم در این زمینه غافل شد که با وجود مشکلاتی که با رییس هیأت مدیره باشگاه داشت تیمش را جمع و جور کرد و برای رقبایش زنگ خطر را به صدا درآورد.