خبرنگاران نزاع بی انتها ترامپ با رسانه - مجله میهن 128

از پروفایل اینستاگرام behrouz azand دیدن نمایید.

دونالد ترامپ از همان روزهای نخست ورود به اتاق بیضی کاخ سفید روینمودهای خاصی را در خصوص رسانه ها در پیش گرفت. با وجود این که بسیاری از چهره های سیاسی نهایت کوشش خود را انجام می دهند تا حتی با رسانه های زاویه دار و مخالف خود هم به گونه ای رفتار نمایند که باعث تحریک افکارعمومی نشوند یا بر میزان دشمنی رسانه ها اضافه ننمایند اما ترامپ همواره کوشش نموده است تا به هر صورت ممکن رسانه های منتقد خود را نزد مخاطبان محکوم و ساکت کند.

دونالد ترامپ تقریبا با بیشتر رسانه ها مساله دارد و همواره مشکل را به خبرهای جعلی، زرد یا دروغ رسانه های مخالف خود نسبت می دهد. ترامپ خود را از هر گونه مخالفت و رفتار انتقادی طرف مقابل بری می پندارد. رهبر آمریکا تقریبا بیشتر روزنامه ها و شبکه های خبری این کشور را دشمن خود می داند و از هیچ کوششی برای سرکوب آن ها دریغ نمی نماید. در راس همه منتقدین ترامپ شبکه خبری سی.ان.ان و روزنامه های واشنگتن پست و نیویورک تایمز قرار دارند. تقریبا تنها بنگاه خبری همسو با ترامپ که از تیغ انتقادهای وی هم مصون نبوده شبکه فاکس نیوز بوده است.

مهمترین دلیل ترامپ نوع موضع گیری این رسانه ها در سال 2016 و دوران رقابت های انتخاباتی است زیرا بیشتر رسانه ها وی را فرد لایقی برای ورود به کاخ سفید نمی دیدند. ترامپ در همان زمان هم به رسانه ها می تاخت. وی در یکی از نشست های انتخاباتی خود به خبرنگاران و نمایندگان رسانه ای که در نشست حضور داشتند با دست اشاره نمود و آن ها را افرادی وحشتناک و نفرت انگیز توصیف کرد و دشمنی آشکار خود با رسانه ها را عیان ساخت.

البته ترامپ پیش از ریاست جمهوی در رسانه فعال بود. حضور در تاک شوهای تلویزیونی و فیلم های سینمایی نشان از شناخت وی از اثرگذاری و اهمیت رسانه است. این میزان عداوت وی هم تنها زمانی بروز یافت که از رفتار یا سیاست های ترامپ انتقاداتی صورت گرفت و در غیراین صورت رسانه ها با رئیس جمهوری آمریکا مسئله ای پیدا نمی کردند.

چالش راستی آزمایی توئیتر برای ترامپ

ترامپ رسانه های منتقد را دشمن مردم می داند و از مصاحبه اختصاصی با آن ها و حتی پاسخ دادن به سوالاتشان در نشست های خبری امتناع و خبرنگار آن ها را معمولا اخراج می نماید. البته این خط مشی از همان ابتدا مورد انتقاد طیف گسترده ای از رسانه ها قرار داشت به گونه ای که در سال 2018 بیشتر از یک صد رسانه نوشتاری آمریکا در اعتراض به رویکرد ترامپ در یک روز سرمقاله هایی را در انتقاد از حملات ترامپ به رسانه ها منتشر کردند.

رویکرد و رفتار وی در زمینه کوشش برای سرکوب و حتی خفه کردن رسانه های منتقد در همان ماه های نخست ریاست جمهوری او آشکار شد. رئیس جمهوری آمریکا اوایل سال 2017 فایل ویدئویی دستکاری شده ای را در شبکه های اجتماعی منتشر کرد که وی را همچون یک قهرمان ورزش بوکس در حال ضربه زدن و ناکار کردن شبکه خبری سی.ان.ان نشان می داد.

در چند روز گذشته هم دونالد ترامپ با مهمترین ابزار رسانه ای و حتی دیپلماتیک خود یعنی شبکه اجتماعی توئیتر درگیر شد. وی که روزانه ده ها پیغام را در محیط این پیغام رسان منتشر می نماید و بسیاری از خبرهای مهم مربوط به سیاست داخلی و خارجی این کشور از برکناری افراد تا تصمیم تازه مالی را ابتدا در توئیتر منتشر می کرد، به ناگهان این رسانه ها را دشمن آزادی بیان مطرح کرد و با صراحت از برخورد با این شرکت سخن گفت.

پس از آنکه دونالد ترامپ پیغام هایی را در زمینه احتمال تقلب در رای گیری های پستی انتخابات آینده این کشور منتشر کرد، توئیتر هم روی پیغام ها برچسبی با محتوای پیغام را راستی آزمایی کنید زد. توئیتر با این اقدام پیغام های رئیس جمهوری آمریکا را به شدت گمراه نماینده ارزیابی کرد.

همین اقدام کافی بود تا ترامپ تندترین حملات را به آن شرکت در پیش بگیرد. وی ضمن اینکه توئیتر را به مداخله در انتخابات ریاست جمهوری سوم نوامبر آینده (آبان ماه 1399) متهم کرد حتی از تغییر در مقررات و متوقف کردن فعالیت توئیتر اطلاع داد.

ترامپ و دگرگون سازی فرایند اطلاع رسانی

تحلیلگران، چهل و پنجمین رئیس جمهوری آمریکا را در کل پدیده ای متفاوت از اسلافش می دانند که در بسیاری از سیاست ها و از جمله رفتار با رسانه خط مشی متفاوتی را می پیماید. به طور کلی در عرصه اطلاع رسانی نیز رئیس جمهوری کنونی آمریکا فردی ارزیابی می گردد که رسانه، خبر و ارتباط این دو مقوله را به طور کلی متحول ساخته و دریچه ای تازه را برای فرایند خبررسانی باز نموده است. بنگاه انتشاراتی معتبر پالگریو در کتاب با عنوان جنگ ترامپ با رسانه عنوان داشت انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهوری آمریکا خواب آرام را از دنیا زدود. مانند نتیجه نهایی همه پرسی برگزیت، انتخاب دونالد ترامپ در ایالات متحده هم شکاف واقعی عمیقی را میان تاریخ شناخته شده و تفسیرهای رسانه های جریان ساز جدید در گزارش وقایع ایجاد کرد.

با این حال کتاب فوق به وسیله مجموعه ای از اظهارات و تحلیل های آکادمیک به بیان واقعیات از جنگ ترامپ با رسانه پرداخت. گروهی از مضامین به هم پیوسته در تبیین و کشف ریشه های دشمنی ترامپ و دلایل و چگونگی سقوط رسانه های لیبرال و رشد رسانه های راستگرا مطرح شده است.

از دیدگاه بسیاری از تحلیلگران خشونت و تهدید یا به عبارت دیگر ارعاب محور مورد علاقه ترامپ در پیشبرد سیاست ها به شمار می رود. بعضی موضوعات همچون چهره بودن ترامپ در تلویزیون، نوع نامزدی وی در انتخابات و داده های کمپین های انتخاباتی، استفاده ترامپ از رسانه های اجتماعی، نوع نشست های خبری او و رابطه رقابت گونه وی در مقابل رسانه های اصلی و مهم باعث رقم خوردن این تقابل شده است. در عمل مطرح کردن مفهوم خبرهای جعلی (fake news) و دفاع دولت وی از واقعیت های جایگزین، همگی از جمله مسائلی است که موجب دگرگونی در روابط گسترده رسانه و سیاست شده اند که سرچشمه اصلی آن از ایالات متحده بود.

دانشگاه ام.آی.تی آمریکا نیز در کتابی به موضوع رابطه ترامپ و رسانه ها پرداخته و در آن عنوان داشته انتخاب وی اختلال و گسستی عظیم در فرایند خبر و رسانه بود. در بخشی از این کتاب، نویسنده به کارگیری اصطلاح خبرهای جعلی و استفاده ترامپ از رسانه های اجتماعی نوین برای ارتباط با افکار عمومی را نشانه ای از تغییر رابطه اطلاعات، خبر و سیاست در قرن 21 ارزیابی نموده است.

کتاب فوق دیدگاه های ترامپ به رسانه را نیز در چارچوب همان نگاه جنگ سردی می داند که از مطرح کردن مفهوم ما در مقابل آن ها بهره می گرفت اما حمله به واقعیات تاریخی، باعث فروپاشی دروازه بانان سنتی خبر شده است. در این چارچوب توئیت های ترامپ پی در پی و مستقیم در معرض دید و تحلیل رسانه ها و افکارعمومی قرار می گیرد؛ اکنون تحلیل ها همگان را به انتخاب یکی از دو گمانه زیر رهنمون ساخته است که آیا دولت ترامپ اقتدارگرا است یا شبه استبدادی.